Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5463 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23063 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, hırsızlık malı almak, işyeri dokunulmazlığını ihlalHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde, Yokluğunda 09.06.2010 günü verilen ve 25.09.2010 günü usulünce tebliğ edilen hükme yönelik yasal süresinden sonra 22.04.2011 günü temyiz isteminde bulunan sanık ...'in bu konudaki isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, II- Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesine gelince, Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, 1- Yakınanların işyerleri ile ilgili herhangi bir görgü tespit tutanağı bulunmaması ve sanığın suçlamaları kabul etmemesi karşısında; sanığın yakınanların işyerlerine anahtar ya da anahtar yerine geçen sair aletle kilit sistemine zarar vermeden girdiğine; eylemlerin geceleyin işlendiğine yönelik delillerin nelerden ibaret olduğu duraksamaya yer vermeyecek şekilde karar yerinde gösterilip tartışılmadan hırsızlık suçundan TCK.nın 142/1-d, 43, 143; işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan ise TCK.nın 116/1. maddesinin yanı sıra ayrıca 4. fıkrası ile yazılı şekilde karar verilmesi, 2- Her bir yakınana yönelik eylemin ayrı ayrı hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarını oluşturacağı gözetilmeden TCK'nun 43. maddesi ile yazılı biçimde uygulama yapılması, 3-Kabule göre de, 5237 sayılı TCY’nın 143. maddesinin, 43. maddesinden sonra uygulanması suretiyle aynı yasanın 61/5. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 27.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.