Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4722 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19999 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmaHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanıklar hakkında erteleme hükümleri değerlendirilirken, sanıkların yargılama sürecinde pişmanlık göstermemeleri nedeniyle yeniden suç işlemeyecekleri hususunda mahkemede olumlu kanaat oluşmadığından, 5237 sayılı TCK.nın 51.maddesi hükmünün uygulanmasına takdiren yer olmadığına karar verildiği, aynı gerekçenin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı 231/6-b maddesi uyarınca da aranan şartlardan olduğu görülmekle, yapılan incelemede:I-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde: Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 11/1.maddesi gereğince, aynı Yasanın 5.maddesinde öngörülen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin suça sürüklenen ve ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden; somut olayda ceza sorumluluğu olan ve mahkumiyet kararı kurulan sanıklar hakkında anılan Yasanın 5/1-a maddesinde yazılı tedbire hükmedilmesi,2- Yargılama giderlerinin tahsil şeklinin gösterilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün “5395 sayılı Yasanın 5. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkartılmasına ve ''yargılama giderinin sanıklara yüklenmesine'' cümlesinin çıkarılarak yerine, “sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderleri oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II- Sanıklar ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde: Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-İddianamede sanık ... hakkında 5237 sayılı Yasanın 119/1-c maddesinin uygulanılması istenmediği halde ek savunma hakkı verilmeden yazılı biçimde uygulama yapılması,2-Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK.'nın 50/3. fıkrası uyarınca 18 yaşından küçüklere verilen 1 yıldan az süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın seçenek yaptırıma çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi, 3-5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 11/1.maddesi gereğince, aynı Yasanın 5.maddesinde öngörülen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin suça sürüklenen ve ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden; somut olayda ceza sorumluluğu olan ve mahkumiyet kararı kurulan sanıklar hakkında anılan Yasanın 5/1-a maddesinde yazılı tedbire hükmedilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğname uygun olarak BOZULMASINA, 19.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.