Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4699 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 34646 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmaHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:I- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,Olay günü, .../...’de güneşin, kış saati uygulamasına göre saat 17:47’de battığı ve dosya arasında bulunan yakınana ait işyerindeki güvenlik kamerası görüntülerinin bulunduğu CD’ler açılıp, incelendiğinde; sanığın; 18/02/2013 tarihinde, saat 20:10:07’de işyerine girdiği, saat 20:10:36’da da suça konu bilgisayarı çalıp çıktığının anlaşılması karşısında; eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e. maddesi yollamasıyla, aynı Yasanın 143/1.maddesi gereğince cezada arttırma yapılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53. maddenin uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine “sanığın, TCY’nin 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, 3. fıkrası uyarınca da kendi alt altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına” yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II- Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince,Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-) Sanığın, hırsızlık amacıyla yakınana ait işyerine gece sayılan saat 20:10’da girmesi şeklindeki eyleminin; 5237 sayılı TCK'nın 116/2-4. Maddesine uymasına rağmen aynı Yasanın 116/1. maddesinden uygulama yapılması,2-) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,3-) Kabule göre de; sanığın, hırsızlık eylemini yakınana ait işyerine girmek suretiyle işlendiğinin anlaşılmasına göre; 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesi yerine, 116/1. maddesi ile uygulama yapılarak, bu suç için öngörülen bir yıllık üst hadden de fazla olacak şekilde temel cezanın 1 yıl 6 aylık hapis cezası olarak belirlenmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 19.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.