Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 43826 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 24155 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 3 - 2012/83270MAHKEMESİ : İzmir 3. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 05/12/2011NUMARASI : 2011/117 (E) ve 2011/362 (K)SUÇ : Yağma, Kasten yaralama Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:1- Sanık M.. Ü.. hakkındaki yağma suçlarından hükümlülüğüne dair kararların yapılan temyiz incelemesinde;Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın, suçunu sanık N.. A.. ile birlikte işlediğinin anlaşılması karşısında TCK'nın 37/1, 149/1-c maddeleri ile uygulama yapılması gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde uygulama yapılarak eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. Ü.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderlerine ilişkin bölümünün içinden zorunlu savunman ücretleri çıkartılarak eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,2- Sanık N.. A.. hakkındaki kasten yaralama suçlarından hükümlülüğüne dair kararların yapılan temyiz incelemesinde;a) Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın, sanık Metin ile birlikte kaldıkları camları kırık ve kısmen yıkık vaziyetteki metruk evin biraz ilerisindeki yıkık evde cinsel ilişkide bulunduktan sonra oradan ayrılmaya çalışan katılanları görünce, Metin ile birlikte kaldıkları eve sokarak ele geçirilemeyen sopa ile darp ettikleri, bu sırada sanık Metin'in, üzerlerindeki para ve eşyaları çıkarmaya zorladığı katılan Yıldırım'ın 615 TL parasını ve cep telefonunu, diğer katılanın da cep telefonunu aldığı, sanığa katılanları biraz daha darp etmesini söyleyerek olay yerinden ayrıldığı, sanığın katılanları biraz daha darp ettikten sonra eylemine son verdiği olayda, eylemin başından telefonların alınmasına kadar sanık Metin ile birlikte hareket ettiğinin, olay yerinin Metin ile birlikte kaldıkları metruk ev olduğunun anlaşılması karşısında her iki katılana karşı TCK'nın 37/1, 149/1-c maddesine uygun birden fazla kişi ile birlikte yağma suçlarının tamamlandığı gözetilmeksizin, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde yerinde olmayan gerekçe ile kasten yaralama suçlarından hükümlülüğüne karar verilmesi, b) T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık N.. A.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 19/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.