Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4315 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19113 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 6 - 2009/86756MAHKEMESİ : Adana 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 24/11/2008NUMARASI : 2008/34 (E) ve 2008/451 (K)SUÇ : Yağma Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:1-20.01.2008 günü başka bir yağma suçu ile ilgili olarak sanıklar M.. Ü.. ve İ.. S..’nun gözaltına alınmasından sonra, sanıklardan M.. Ü..’in üzerinde nüfus kâğıdı çıkan mağdurun, soruşturma aşamasında alınan ifadesinde, "İki gün önce kendisini bir çay ocağına götüren sanıkların üzerini arayarak parası olmadığını anlayınca nüfus kâğıdını aldıklarını, "20.01.2008 tarihine kadar bize 250 TL getir, getirmezsen seni öldürürüz" dediklerini ve sanıklardan M.. Ü..’in tabanca gösterdiğini; İ.. S..’nun da onu desteklediğini belirtmesi; kovuşturma sırasında önceki ifadesinden ve şikâyetinden vazgeçerek, "Sanıklara 250 TL kumar borcu olduğunu, borcuna karşılık nüfus kâğıdını verdiğini, babasından çekindiği için başlangıçta şikâyetçi olduğunu" söylemesi ve son ifadesinde ısrar etmesi; tarafların bir araya geldiği kahvehaneyi (çay ocağını) işleten tanık S.. Ö..’in, "Sanıkların kahvehanesinde oturdukları sırada yanlarına sonradan adının K.. Ç.. olduğunu öğrendiği şahsın geldiğini, birlikte oturup çay içtiklerini ve şakalaştıklarını, başkaca bir şeye tanık olmadığını"; mağdur K.. Ç..’nın görgüye dayalı bilgisi olmayan babası tanık İ.. Ç..’nın da oğlunun sonraki ifadesi doğrultusunda beyanda bulunması karşısında; mağdurun, sanıkların gözaltına alınmalarından duyduğu cesaretle soruşturma aşamasında verdiği ifadesinin doğru olduğu kabul edilerek; salt buna üstünlük tanınmak suretiyle aleyhlerinde başka kanıt elde edilmeyen sanıkların mahkûmiyetlerine karar verilmesi, . 2-Kabule göre de; a) Uyap’tan alınan adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas sabıka kaydı bulunan sanık M.. Ü.. hakkında, TCK’nın tekerrürle ilgili 58/6-7. maddesinin uygulanmaması, b) Yağma eylemi işyerinde, silahla ve birden fazla kişi ile işlendiği hâlde, TCK’nın 149/1. maddesinin (a ve c) bentleri yanında, (d) bendinin de uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi, c) Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. Ü.. ve İ.. S.. savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 10.3.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.