Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4165 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 27813 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, Suç eşyasının satın alınmasıHÜKÜM : Sanık ... hakkında ; TCK.nun 142/1-b, 143, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 20 gün hapis cezası, hak yoksunluğu ve mahsuba ilişkin,TCK.nun 116/2-4, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası, hak yoksunluğu ve mahsubailişkin,TCK.nun 151/1, 62/1, 52/2, 52/4. maddeleri uyarınca 2000 TL adli para cezası ve taksitlendirmeye ilişkin, Sanık ... hakkında ; TCK.nun 142/1-b,143, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 20 gün hapis cezası, hak yoksunluğu ve mahsuba ilişkin,TCK.nun 116/2-4, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası, hak yoksunluğu ve mahsuba ilişkin,TCK.nun 151/1, 62/1, 52/2, 52/4. maddeleri uyarınca 2000 TL adli para cezası ve taksitlendirmeye ilişkin,Sanık ... hakkında ; TCK.nun 165/1, 43, 62/1, 52/2, 52/4, 53, 63. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis ile 3.740 TL adli para cezası ve hak yoksunluğuna ilişkin. Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: O Yer Cumhuriyet Savcısı temyiz isteminin, sanık ...’ün eyleminin iki ayrı suç eşyasının satın alınması, sanık ...’in eyleminin de hırsızlık suçu olmayıp, suç eşyasının satın alınması suçu oluşacağına ilişkin oldu??u kabulü ile yapılan incelemesinde;Mağdurun işyerinin kapısını zorla açarak içeri giren sanıklar ... ve yakalanamayan suç arkadaşlarının, işyerinde bulunan masa çekmecesi içerisindeki suça konu mobiletlerin anahtarlarını aldıkları, daha sonra haksız biçimde ele geçirdikleri bu anahtarlarla suça konu iki adet mobileti çalıştırıp götürmesi biçiminde gerçekleşin eylemlerinin, TCY’nın 142/2-d maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, kanıtların takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı biçimde uygulama yapılması, karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-5271 sayılı CMK.nun 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi, 2-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla hükümlülüğün yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCY’nin 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrı uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından; “yargılama giderlerine”, ve “5237 sayılı TCY’nin 53/1. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine “sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” ve “Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCY’nin 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” tümcelerinin ayrı ayrı eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.