Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 41633 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 18449 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2011/311322MAHKEMESİ : Doğubayazıt Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/01/2011NUMARASI : 2010/135 (E) ve 2011/2 (K)Suç : YağmaYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanık T.. U..’un, diğer sanıklarla önceden yaptıkları plan doğrultusunda, yakınana yönelik yağma suçunu gerçekleştirebilmek için, yakınanı, bir bayanla görüşmeye gitme bahanesi ile aracına bindirip, bir ara sokağa getirerek, diğer sanıkların, ellerindeki silahlarla tehdit edip, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde darp ettikten sonra, ellerini plastik kelepçe ile bağlayarak yakınanın üzerinde bulunan N.. 6500 Slayt marka cep telefonu, içinde 2.100,00 TL nakit para ve banka kartları olan cüzdanını aldıktan sonra yakınana ait .. plakalı araca binip olay yerinden kaçan sanıklar hakkında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçundan zamanaşımı içerisinde yerinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.Sanık M.. B.. hakkında, 5237 sayılı TCK 168/3. maddesinin, 31/3. maddesinden önce uygulanması suretiyle aynı kanunun 61. maddesine aykırı davranılmış ise de sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-) T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklardan, yargılandıkları suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına karar verilmesi, 2-) 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20 TL dahil ) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, zorunlu savunmanlara ödenen avukatlık ücretleri haricindeki 4,20’şer TL yargılama giderinin her bir sanıktan ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. T.. ve savunmanı, sanık E.. U.. savunmanı, sanık T.. U.. savunmanı, sanık M.. B.. ve savunmanı, sanık M.. S.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm kısmından, yargılama giderlerinin tahsiline dair bölümün çıkartılarak yerine, "toplam 21,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde her bir sanık için belirlenen 4,20 TL’nin, 20,00 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine" kelimelerinin eklenmesi suretiyle eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.