Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 41200 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1054 - Esas Yıl 2015
Tebliğname No : 6 - 2015/87303MAHKEMESİ : Ankara 9. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 23/12/2014NUMARASI : 2014/429 (E) ve 2014/430 (K)SUÇLAR : Yağma, mala zarar verme Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:I- Sanık hakkında “mala zarar verme” suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;Sanık hakkında hükmolunan doğrudan para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26.maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2.maddesinin 1.fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanık E.. B.. ve savunmanının temyiz isteklerinin, CMUK'nın 317.maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,II- Sanık hakkında “yağma” suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğinin kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasanın 108/2.maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanık hakkında tekerrüre esas alınan İstanbul 22.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21/11/2012 tarih, 2011/505 Esas - 2011/986 Karar sayılı ilamında, birden fazla suçtan verilen içtimalı ceza bulunduğundan, içtima çözülüp içtima içinde yer alan hükümlülüklerden en ağırının tekerrüre esas alınmak suretiyle uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. B.. ve savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla CMUK’un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından, “TCK’nın 58.maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın İstanbul 22.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21/11/2012 tarih, 2011/505 Esas - 2011/986 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 3 ay hapis cezasının kesinleşmesinden sonra yeniden suç işlediği anlaşıldığından, 5237 sayılı Yasanın 58/6-7.maddeleri gereğince sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" cümlelerinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.