Tebliğname No : Kanun Yararına Bozma - 2015/91992 Hükümlü M.. S.. hakkında, menfaat temin etmek amacıyla adam kaçırma suçundan, Roma 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/06/2010 tarihli ve 13846/10 sayılı kararı ile verilen 18 yıl hapis cezasının infazı aşamasında, Hukuki, Ticari ve Cezai konularda Adli Yardımlaşma ve Tenfiz, Suçların Geri Verilmesi ve Hükümlülerin Nakli Sözleşmesi ve 3002 sayılı Türk Vatandaşları Hakkında Yabancı Ülke Mahkemelerinden ve Yabancılar Hakkında Türk Mahkemelerinden Verilen Ceza Mahkûmiyetlerinin İnfazına Dair Kanun’un kapsamında yapılan başvuru üzerine, adı geçen hükümlünün 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 149/1-c, 109/2 ve 109/3-b maddeleri gereğince 9 yıl hapis ve 10 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmasına, ancak yabancı ülkede verilen ceza Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre verilecek cezadan az olduğundan 18 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine, tutuklu kaldığı sürenin 3002 sayılı Kanun’un 6/2. ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 63. maddeleri gereğince mahsubuna dair, ANKARA 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/07/2013 tarihli ve 2013/677 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 03.03.2015 gün ve 2014-5287/16175 sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.03.2015 gün ve KYB/2015/91992 sayılı ihbar yazısı ile infaz dosyası 03.04.2015 tarihinde Dairemize gönderilmekle incelendi: Anılan Yazıda; (Dosya kapsamına göre, 1-)Sanık M.. S..'in, Roma 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/06/2010 tarihli ve 13846/10 sayılı kararı ile cezasından hafifletici nedenden dolayı indirim yapılmış olması karşısında, Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/07/2013 tarihli ve 2013/677 değişik iş sayılı kararında gerekçe gösterilmeden hafifletici nedenden dolayı indirim yapılmamasında, 2-)Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/07/2013 tarihli ve 2013/677 değişik iş sayılı kararıyla yapılan dönüşüm kararında, hükümlü hakkında hem nitelikli yağma hem de kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından gerekçesi açıklanmaksızın teşdiden ceza verilmesinde isabet görülmemiş olduğundan bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması) Dairemizden istenilmiştir. TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 24.03.2015 gün ve 2015/91992 sayılı gönderme yazısı ile incelenen dosya içeriğine göre; Hükümlü hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden gerekçe gösterilerek alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında; hükümlü hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan gerekçe açıklanmaksızın teşdiden ceza verildiğine ilişkin kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,1-)Hükümlü hakkında TCK'nın 149/1-c. maddesi ile yağma suçundan kurulan hükümde TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden alt sınırdan uzaklaşılması, 2-) Hükümlü hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarında kurulan hükümlerde TCK'nın 62. maddesinin uygulanmama nedeninin karar yerinde tartışılmaması,Usul ve Yasaya aykırı olduğundan,Kanun yararına bozma isteminin kabulü ile;Hükümlü M.. S.. hakkındaki Ankara 3.Ağır Ceza Mahkemesince verilen 26.07.2013 tarih ve 2013/677 Değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı CMK.nun 309.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma doğrultusunda karar verilmesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.