Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4005 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18352 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Çocuk MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, İşyeri dokunulmazlığını ihlalHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı Yasanın, 142/1-b ve 31/3. maddelerine göre tayin edilen 2 yıl hapis cezasından aynı Yasanın 62/1. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 8 ay olarak verilmesi gereken hapis cezasının hesap hatası sonucu 1 yıl 4 ay olarak uygulanarak, eksik ceza tayinine hükmedilmesi ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden çok kişi tarafından birlikte işlendiği anlaşılmakla, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı Yasanın, 116/2. maddesine göre tayin edilen 240 gün adli para cezasından aynı Yasanın 31/3. maddesi ile 1/3 oranında indirim yapılırken 160 gün olarak verilmesi gereken adli para cezasının 180 gün olarak verilmesi ve aynı Yasanın 62/1. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapılırken 133 gün olarak verilmesi gereken adli para cezasının 150 gün olarak verilmesi ve neticeten 2660 TL adli para cezası verilmesi gerekmesine rağmen, hesap hatası sonucu 3000 TL adli para cezası verilerek, fazla cezaya hükmedilmesi,2-Yargılama giderlerinin tahsil şeklinin gösterilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Sanıkların iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu için kurulan hükümde "sonuç ceza olarak bulunan 3000 TL adli para cezasına ve yargılama giderlerine” ilişkin bölümler çıkartılarak, yerlerine “Sanıkların işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunda 5237 sayılı TCK'nın 116/2. maddesi uyarınca 240 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Yasanın 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılarak 160 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Yasanın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 133 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 50/3. maddesi delaletiyle 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL'den 2660 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 52/4. maddesi uyarınca adli para cezasının 20 eşit taksitle ödenmesine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceği ancak ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilemeyeceğine ve yargılama giderlerinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınmasına” cümleleri eklenmek suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve Yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.