Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 39740 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 26248 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2011/24425MAHKEMESİ : Çorlu 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 31/03/2010NUMARASI : 2009/125 (E) ve 2010/95 (K)SUÇ : Yağma Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanığın suç ortakları ile birlikte önce miktar belirtmeden mağdurlardan para istediği, Altuğ'un 4 TL, Ali'nin 3 TL, Burak'ın 2 TL verdiği, paraların miktarı az olmasına ve sanığın mağdurların üzerlerini aramamasına rağmen aldığı paralar ile yetinmeyerek bu defa mağdurlardan cep telefonlarını isteyerek kimin varsa çıkarsın dediği, Kaan'ın üzerindeki Samsung marka cep telefonunu çıkartıp verdiği olayda telefonun kıymeti ve olayın gelişimi nazara alındığında tüm mağdurlar yönünden TCK'nın 150/2 maddesinin koşulları bulunmadığı halde sanığın cezasından bu hüküm gereğince indirim yapılması; sanığın mağdura ait telefonu M.. Ç..'e 45 TL'ye sattığını söylemesi üzerine Mustafa'nın telefonu polislere teslim etmesi ile mağdurun zararı giderilmiş ise de telefonu satın alanın uğradığı zarar giderilmediğinden koşulları bulunmadığı halde TCK'nın 168/3. maddesinin uygulanması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık V.. S.. savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün son fıkrasındaki “496,70-TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “Davetiye ve posta giderinden ibaret toplam 34,70-TL” yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.