Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalxTable {mso-style-name:"Normal Tablo"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:14px;font-sizex:11.0pt; font-familyx:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-familyx:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-familyx:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-familyx:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-familyx:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Sanık Mustafa Yıldırım hakkında hukuki alacağı tahsil etmek amacıyla yağma suçu nedeniyle verilen hükme yönelik katılan Necati Kayaoğlu vekilince yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde; Mahkemece sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinin sanık Mustafa savunmanınca yapılan itirazın Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.02.2010 tarihli hükmü ile hem reddedilip hem de katılan vekilince yeniden dilekçe yazılıp Yargıtay ilgili Ceza Dairesi Başkanlığına gönderilmesi istenmişse de, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyizi olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olduğunun anlaşılması karşısında; ceza yargılamasında yasa yolunun, yasa sistematiği ve normları dikkate alınarak belirlenmesi gerektiği, yasanın öngörmediği bir yasa yolunu yargı kararı ile yaratmanın mümkün olmadığı ve yasa yolunu temyiz olarak değiştiremeyeceği anlaşılmakla; itiraz yasa yoluna tabi olan kararla ilgili olarak, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesi uyarınca itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, II-Sanıklar Eser Kanbur ve Esen Kanbur hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle verilen hükme yönelik sanıklar savunmanı ve katılan Necati Kayaoğlu vekili tarafından yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince ise; Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Olay tarihinden bir gün önce, sanık Eser'in, yakınanın işletmiş olduğu ayakkabı dükkanına gelerek, katılan Ömer'e, babası katılan Necati'yi sorup cep telefonu numarasını aldıktan sonra üzerinde “Mustafa Yıldırım, Övünç Ticaret, 4.500 TL.” yazan kağıdı verdiği, giderken katılan Ömer'e “Baban cuma gününe kadar parayı hazırlasın.” dediği, ertesi gün sanıklar Eser ve Esen'in katılanın işyerine yeniden gelip para istediği, katılanın borcu olmadığını söylemesi üzerine sanık Eser'in ele geçmeyen bir silahın kabzasıyla katılan Necati'nin başına, diğer sanık Esen'in katılan Ömer'in yüzüne yumrukla vurmak suretiyle katılanları darp ettikleri, sanık Eser'in katılanı aradığı telefon numarasından yakalandığı tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu halde, sanığın eyleminin birden fazla kişiyle birlikte, işyerinde, silahla yağmaya kalkışma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, mahkemece sanıkların eylemi açısından kabul edilen, başkasına ait olan alacağın tahsili amacıyla cebir kullanılması halinde TCK’nın 150/1. maddesinin uygulanma imkanı olmadığı dikkate alınmadan, delillerin taktir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi, Uygulamaya göre de; 2-Sanığın TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması, Bozmayı gerektirmiş, katılan Necati Kayaoğlu vekili ve sanıklar Eser Kanbur ve Esen Kanbur savunmanının temyiz itirazları ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.