Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3845 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26470 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 6 - 2013/289257MAHKEMESİ : Cizre Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/12/2006NUMARASI : 2005/88 (E) ve 2006/712 (K)SUÇ : Hırsızlık, Mala zarar verme Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.09.2013 tarihli kenar yazısı ile Daireye gönderilmekle başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Kasıtlı suçtan hükümlülükleri bulunan sanıklar Y..S.. ve H.. Y.. hakkında mala zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK’nın 231.maddesinin uygulama olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçların sanıklar T.. B.. ve Yusuf Salgın tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanık H.. Y..'ın üzerine atılı suçu işlemediğine ilişkin savunmasının aksine, sanık T.. B..'ın suç atma niteliğindeki hazırlık anlatımları dışında hükümlülüğüne yeter, inandırıcı, kesin, somut ve hukuka uygun kanıtlar bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi, 2-Suçun gece vakti işlenmiş olduğunun sanık T.. B..'ın 06.02.2005 tarihli kolluk anlatımından anlaşıldığı halde, sanıkların cezalarında 5237 sayılı TCY'nın 143.madde uyarınca artırım yapılmaması, 3-Sanıkların, TCY’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması, 4-Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “müteselsilen” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, 5-5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, sanıklar yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, dosya içeriğine göre sanıklar T.. B.. ve Y..S...ın eylemlerine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1, 522.(hafif) maddeleriyle 5237 sayılı Yasanın 142/1-b, 143, 53; 151/1, 53. maddeleri uyarınca, mala zarar verme suçu ile ilgili olarak uzlaşma koşulları da değerlendirilerek uygulama yapılıp her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenerek uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması, Kabul ve uygulamaya göre, 6-Mala zarar verme suçunun 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma kapsamında kaldığı gözetilip, taraflara usulünce uzlaşma önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi, 7-Suçun niteliği, cezanın türü ve süresine göre; hükümden sonra yürürlüğe giren vaki değişiklikler karşısında; mala zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK’nın 231.maddesi gereğince sanık T.. B..'ın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar T.. B.., H.. Y.., Y.. S..savunmanları ile sanıklar T.. B.. ve H.. Y..'ın temyiz itirazları bu .itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle kısmen istem gibi BOZULMASINA, sanıklar T.. B.. ve Y.. S. yönünden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 03.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.