MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:I-Hükümlüler hakkında yakınan ...'ya yönelik kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, hükümlüler ... ve ...'nın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, I-Hükümlüler hakkında yakınanlar ... , ... ve ...'ya yönelik kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak, 1-5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY.nın 493/2. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda hükümlülerin dışarda gözcülük yaptıkları, suç arkadaşları ... ve ... 'ın ise hırsızlık suçunu yakınanlara ait evlerin sağlam ve muhkem balkon demir korkuluğu, balkon kapısı ve pencere camını kırıp içeriye girmek suretiyle, gerçekleştirdiklerinin anlaşılması karşısında; eylemlerinin 142/1-b, 143, maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanısıra aynı yasanın 151/1, ve 116/1-4, 119/1-c, maddelerinde belirtilen mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarını da oluşturduğunun karar yerinde tartışılmaması,3-5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, hükümlü yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, dosya içeriğine göre hükümlülerin eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1-son, 65/3, 522 maddeleri ile 5237 sayılı Yasanın 142/1-b, 39, 53/1, 151/1, 39, 53/1, 116/1-4, 119/1-c, 39, 53/1. maddeleri uyarınca her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, mala zarar verme suçundan uzlaşma koşulları da değerlendirilerek sonuç cezalar karşılaştırılıp lehe olan yasanın yapılacak uygulamaya göre belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 4-5237 sayılı TCK’nın 145.maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK’nın 522.maddesindeki “hafif” veya “pek hafif” ölçütleriyle her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığının” 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu,Yasa koyucunun amacı ile suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerekiyorsa ceza vermekten vazgeçilebileceği ölçüdeki düşük değerler esas alınmak, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanmak koşuluyla uygulanabileceği düşünülmeden, bu maddeye düzenleniş amacının dışında yorumlar getirilerek cezadan indirim yapılması; Bozmayı gerektirmiş, hükümlüler ... ve ...'nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.