Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2988 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19441 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Yağma, YaralamaHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Oluşa, dosya kapsamına, katılanın anlatımları ile adli raporuna göre, suç tarihinde 74 yaşında olan ve bedensel engeli nedeniyle koltuk değneği yardımıyla yürüyebilen katılanın gece sayılan saat 01:00 sularında kahvehaneden çıkıp evine gittiği sırada, sanığın saklandığı çalılıkların arasından çıkarak, ele geçirilemeyen demir ... veya çekiç benzeri aletle sağ koluna vurduğu katılanı yere düşürüp pantolonunun cebinden 200 TL parasını aldığı ve katılanın sağ kolunda hayat fonksiyonlarına orta (3.) derece etkileyecek nitelikte kemik kırığına neden olduğu olayda; katılanın yağma eylemine karşı kendisini beden veya ruh bakımından savunabilecek durumda bulunup bulunmadığına dair Adli Tıp Kurumundan rapor alınarak TCK'nın 149/1. maddesinin (e) bendinin uygulama konusu yapılıp yapılmayacağının gözetilmemesi ve yağma ile kasten yaralama suçları TCK'nın ...f maddesi kapsamında silahtan sayılan aletle gerçekleştirildiği halde yağma suçunda TCK'nın 149/1. maddesinin (a) bendinin, kasten yaralama suçunda ise TCK'nın 86/3-e maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından; yasal koşulları bulunmadığı halde TCK'nın 149/1. maddesinin (d) bendinin uygulanması da mevcut gerekçe ve oluş karşısında sonuca etkili görülmediğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemiş olduğu suçlardan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53.maddenin uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suçlardan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına,” tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.