Yağma suçundan sanık Murat hakkında yapılan duruşma sonunda; TCK'nın 492/1, 59, 81/2 ve 40. maddeleri uyarınca 4 sene 2 ay 1 gün hapis cezası ile mahkumiyetine ilişkin (Sakarya Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 06.03.2003 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C.Başsavcılığı'ndan onama isteyen 16.01.2004 tarihli tebliğname ile 17.02.2004 tarihinde Daireye gönderilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1- Hırsızlık amacıyla eve giren sanığın, cep telefonunu ve halının altındaki 100 milyon lirayı aldıktan sonra, yerde uyumakta olan ve üstüne basması sonucu uyanan yakınanın bağırması üzerine, ona yumruk atarak pencereden atlayıp kaçtığının anlaşılması karşısında; eyleminin yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde hüküm kurulması, 2- Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCY'nin 497/1, 59/2, 81/2. maddelerine göre, hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY'nin aynı suça uyan 149/1-d-h, 62. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları bakımından, anılan Yasa'nın 7/2, 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddeleri ışığında sanık yararına olması ve 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca yeniden değerlendirme ve uygulama yapılmasında zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık Murat'ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 22.03.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.