Tebliğname No : 6 - 2009/91489MAHKEMESİ : Antalya 15. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 12/01/2009NUMARASI : 2008/160 (E) ve 2009/4 (K)SUÇ : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:I-Yakınanın suç tarihinde geceleyin 22:45 sularında işyerinin büfe kısmına poşet almak için girdiğinde, kasanın olduğu bölmede önceden tanımadığı, ancak 5 dakika önce meyve suyu alıp ayrılan sanığı görüp şüphelenerek sanığın önüne geçtiği, sanığın yakınana kendisini tanıdığından bahsettiği ve yakınanın sanığın kaçmasını engellemek için sanığı tuttuğu sırada aralarında boğuşma başladığı ve daha önce kasada bulunan cep telefonunun sanığın üzerinden yere düştüğünün anlaşılması karşısında; sübutu halinde sanığın eyleminin yağma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin kanıtları takdir ve tartışma görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,II-Kabule ve uygulamaya göre de;1-)Temel ceza belirlendikten sonra, artırım ve indirim nedenleri uygulanırken 5237 sayılı TCK’nın 61/4-5.maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK’nın 143.madde ile artırım yapılıp, daha sonra aynı Yasanın 35/2.maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,2-) 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 35, 143/1, 62. maddesiyle yapılan uygulamada hesap hatası sonucu hapis cezasının 1 yıl 8 ay yerine, 20 ay olarak belirlenmesi suretiyle eksik cezaya hükmolunması, 3-) 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesinin uygulanması sırasında, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden, en üst oranda artırım yapılması, 4-) Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık Y.. Ç..'ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.