Karar No : 2014/22836Tebliğname No: Kanun Yararına Bozma- 2014/11019 Kapıyı zorlamak suretiyle iş yerinden hırsızlık suçundan sanık H.. Ç..’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 493/1-son, 59, 81/2. maddeleri uyarınca 6 sene 8 ay 28 gün, sanık H.P..’in, 765 sayılı Kanun’un 493/1-son, 65/3, 522/1, 59. maddeleri gereğince 1 sene 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına dair SALİHLİ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2002 tarihli ve 2002/85 esas, 2002/280 sayılı, sanık Kenan Yaren’in, 765 sayılı Kanun’un 493/1-son, 522/1, 55/3, 59, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 326/son maddeleri uyarınca 339.534.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin aynı Mahkemenin 07/07/2004 tarihli ve 2003/679 esas, 2004/975 sayılı kararlarının infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine, sanık H. P.. hakkında 5237 sayılı Kanun'un lehe olmadığından önceki hükmün aynen muhafazasına, sanık H.. Ç..’ın, 5237 sayılı Kanun'un 142/1-b, 143/1, 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık Kenan Yaren’in, 5237 sayılı Kanun'un 142/1-b, 143/1, 31/3, 62/1, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 307/4. maddeleri uyarınca 289 yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin aynı Mahkemenin 15/06/2005 tarihli ve 2002/25 esas, 2002/280 sayılı, 24/06/2005 tarihli ve 2002/25 esas, 2002/280 sayılı, 23/06/2005 tarihli ve 2003/679 esas, 2004/975 sayılı ek kararlarına karşı Adalet Bakanlığının 02/01/2014 gün ve 2011/51/109 sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/01/2014 gün ve KYB/2014/11019 sayılı ihbar yazısı ve Yargıtay 2.Ceza Dairesinin 26/03/2014 tarihli görevsizlik kararı ile infaz dosyası 07/04/2014 tarihinde Dairemize gönderilmekle incelendi: Anılan Yazıda; (Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 20/12/2010 tarihli ve 2009/9701 esas, 2010/20773 sayılı ilamı üzerine Mahkemece 24/06/2005 tarihli ek kararın sanık H. Ç..'a 20/05/2011 tarihinde tebliğ edildiği, sanık tarafından 23/05/2011 tarihli dilekçe ile ek karara itiraz edildiği anlaşılmakla, kanun yolunda hatanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı bu itibarla sanık tarafından süresinde verilen itiraz dilekçesinin temyiz dilekçesi olarak kabulü ile diğer sanıklar yönünden yapılacak kanun yararına bozma incelemesinden sonra merciince temyiz incelemesi yapılabileceği düşünülerek yapılan değerlendirmede,Dosya kapsamına göre, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12/09/2006 tarihli ve 2006/359-7944 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağı nazara alınarak yapılan incelemede,1- Sanıklar H.P.. ve Kenan Yaren haklarında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27/12/2005 tarihli ve 2005/3-162-173 sayılı kararına nazaran, lehe kanunun tespit edilip, uygulanması, herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, delil toplanmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa yada cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin bir hükmün uygulanması imkanı sonraki kanun ile doğmuşsa, hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı yapılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden, dosya üzerinden karar verilmesinde,2- Müşteki Ş. G..’ın marketine geceden sayılan saat 23.00 sıralarında sağlam ve dayanıklı maddelerden yapılan kepenk kilidini aletle zorlayıp açarak içeriden hırsızlık yapılması olayında, 5237 sayılı Kanun uygulandığında hırsızlık dışında, geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından da değerlendirme yapılması gerekeceğinin gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiş olduğundan bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması) Dairemizden istenilmiştir.TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 2009/72049 sayılı ihbar yazısı ile hükümlü H.. Ç.. hakkında, Salihli 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 24.6.2005 tarih ve 2002/25-280 Esas ve Karar sayılı kararının kanun yararına bozulmasının talep edildiği; Dairemizin 20.12.2010 tarih, 2009/9701 Esas ve 2010/20773 Karar sayılı ilamı ile hükümlü H.. Ç.. hakkındaki ek kararın kesinleşmediği gerekçesiyle kanun yararına bozma isteminin reddine karar verildiği, anılan ek kararın hükümlüye 20.05.2011 tarihinde tebliğ edildiği, hükümlünün süresi içerisinde vermiş olduğu 23.05.2011 tarihli dilekçe ile temyizi olanaklı ek karara itiraz ettiği, 5271 sayılı CMK'nın 264/1. maddesi uyarınca hükümlü yönünden yasa yoluna başvuruda ve mercide yanılmanın haklarını ortadan kaldırmayacağı anlaşılmakla; I-Hükümlü H.. Ç.. hakkında, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nın 305 vd. maddeleri uyarınca yapılan temyiz incelemesinde:Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY’nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, eylemin 5237 sayılı Yasanın 142/1-b, 143. maddesinde belirtilen hırsızlık suçunun yanı sıra 5237 sayılı TCY’nın 116/2-4, 119/1-c maddelerinde belirtilen işyeri dokunulmazlığını bozma ve 151/1. maddesindeki mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu gözetilerek, 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca bu konuda değerlendirme yapılmaması; 5237 sayılı Yasaya göre hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını oluşturan eylemleri nedeniyle uygulama yapılıp, mala zarar verme suçu ile ilgili olarak TCK'nın 5560 sayılı Kararla yürürlükten kaldırılan 73/8. maddesi uyarınca uzlaştırma hükümlerinin de dikkate alınarak, her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak, lehe olan yasa belirlenip uygulama ve cezanın bireyselleştirilmesi için duruşma açılması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde dosya üzerinden hüküm kurulması, II-Sanıklar Kenan Yaren ve H.P.. hakkındaki 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca yapılan kanun yararına bozma talebinin incelenmesinde:Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görüldüğünden kabulü ile hırsızlık suçundan sanıklar K. Y.. ve H.P..hakkındaki Salihli 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilip temyiz edilmeden kesinleşen aynı Mahkemenin 15/06/2005 tarihli, 2002/25 Esas, 2002/280 Karar ve 23/06/2005 tarihli, 2003/679 Esas ve 2004/975 Karar sayılı kararlarının CMK.nın 309/4-a maddesi; hükümlü H.. Ç.. hakkındaki, 24.6.2005 tarih, 2002/25-280 Esas ve Karar sayılı kararın ise, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nın 305 vd. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin anılan mahkeme tarafından yerine getirilmesine, infaz aşamasında hükümlüler lehine yapılan uygulamaların kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 04/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.