MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Kasten yaralamaHÜKÜM : MahkumiyetYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 08/12/2011 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanığın misafir olarak bulunduğu katılan ...’in evinde, parasının çalınması nedeniyle, tartışma sonucu katılanı yaralaması şeklinde gelişen eylemde; sanık hakkında doğrudan neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan hüküm kurulması gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ile TCK’nın 150.maddesi delaletiyle hüküm kurulması, sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Suçta kullanılan meyve bıçağının katılana ait, taşınması ve bulundurmasının da suç teşkil etmediği halde, katılan ...’e iadesi yerine, müsaderesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının, katılan ... vekilinin ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘ suçta kullanılan meyve bıçağının TCK’nın 54.maddesi gereğince müsaderesine’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘katılan ...’e ait meyve bıçağının katılana iadesine”, eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.