Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2268 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17983 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozmaHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 58.maddesi uyarınca suçta tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektirecek nitelikte ilamlarla ilgili uyarlama yapılıp yapılmadığı, infaz edilip edilmedikleri, infaz edilmişlerse infaz tarihleriyle birlikte duraksamaya yer vermeyecek şekilde saptanması ve hangi hükmü nedeniyle mükerrir sayılacağının denetime olanak verecek biçimde kararda gösterilmesi gerektiği bir yasa normudur. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; tekerrüre esas alınan ilamın hüküm fıkrasında gösterilmesi gerektiği bir yasa normudur. Dosyada bulunan sanığa ait adli sicil kaydı incelendiğinde, sanığın sabıkasındaki ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.06.1994 gün 1993/140 Esas ve 1994/71 Karar sayılı 6 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin eski hükümlülük kaydının tekerrüre esas olabileceği anlaşılmasına karşın karar yerinde gösterilmemesi, 2- Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nun 53. ve 58. maddelerinin uygulanmasına ilişkin kısımlar çıkartılarak yerlerine, 53. maddesiyle ilgili olarak, “Sanığın, TCK’nun 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” ve 58. maddesiyle ilgili olarak da, sanığın 6 yıl 8 ay sabıkasında yer alan ve tekerrüre esas tek ilam olan, ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.06.1994 gün, 1993/140 Esas ve 1994/71 Karar sayılı hapis cezasına ilişkin kararın mükerrirliğe esas alınmasına," cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.