Tebliğname No : 6 - 2010/219044MAHKEMESİ : Denizli Çocuk MahkemesiTARİHİ : 26/02/2010NUMARASI : 2009/621 (E) ve 2010/88 (K)SUÇ : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Suç tarihinde 15-18 yaş arasında olan sanık M.. E.. hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesine göre sosyal inceleme raporu alınması veya aynı maddenin 3. fıkrasına göre bu yönde inceleme yaptırılmamasının gerekçesinin kararda gösterilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, 2-Sanıkların yakınana ait minibüsün kapısını açarak içeriye girip, bir müddet içeriyi karıştırdıktan sonra, buldukları bir kol saatini alıp araçtan çıktıkları, ancak yakınanın komşusu da olan tanıkların sanıkların araca girişini gördükleri ve kolluk görevlilerine haber verdikleri, kolluk görevlileri gelene kadar da müdahale etmeyip izlemeye devam ederek bekledikleri, kolluk görevlilerinin ise araçtan henüz 5-10 metre uzaklaşmı?? olan sanıkları durdurdukları, üzerlerinden araçtan alınan saati elde ettikleri, bu sırada kolluk görevlilerinin sanıkları yakaladığını gören tanıkların yakınan ile birlikte yanlarına gidip araçtan çıkanların yakalanan kişiler olduğunu söyledikleri ve çalınan saatin de yakınana iade edildiğinin anlaşılması karşısında, Tanıkların, sanıkları, araca girme, çıkma ve yakalanma aşamalarında göz ile takiplerinde kesinti bulunmadığı gibi sanıkların olay yerinden 5-10 metre ayrıldıkları bir noktada yakalandıkları da dikkate alındığında haklarında 5237 sayılı Yasanın 35.maddesinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, 3-Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, yaşı küçük olan sanığa savunmasını yapmak üzere zorunlu savunmanın görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olarak, herhangi bir işte çalışmayan ve geliri olmayan sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. E.. ve Y.. S.. savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.