Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 22232 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14441 - Esas Yıl 2012
Tebliğname No : 6 - 2010/110531MAHKEMESİ : Düzce 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 15/10/2009NUMARASI : 2009/22 (E) ve 2009/239 (K)SUÇ : Yağma Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-)Oluş ve dosya içeriğine göre; sanıkların yolda gitmekte olan katılandan 2 TL istedikleri, yakınan olmadığını söyleyince sanık V.. C..'ın tokat attığı ve sanıkların yakınanı dövmeye başladıkları ve yere düşen yakınanı sanık V.. C..'ın bıçakla basit tibbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, yakınanın kaçtığı sanık E.. Ö..'ın yakınanı kovalarken yere düştüğünün anlaşılması karşısında; sanıkların yüklenen yağma suçunu işledikleri gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek, yazılı biçimde hüküm kurulması, 2-)5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1.fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca da kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına, karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde hüküm kurulması,3-) Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “eşit olarak” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2.maddesine aykırı davranılması,4-) T.C. Anayasa'sının 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13.maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,5-) Yargılama masrafının 6183 sayılı Yasa'nın 106.maddesinde belirlenen 20 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Yasa'nın 100.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4.maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine karar verilmesi zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar V.. C.. ve E.. Ö.. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 15.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.