Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22135 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 12701 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : YağmaHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanık 19.05.2014 gününde yakalanınca yapılan üst aramasında üzerinden ele geçen bıçağın 6136 sayılı Yasanın 4. maddesine göre yasak niteliğine haiz bir bıçak olup olmadığı araştırılarak sanık hakkında, 6136 sayılı Ateşli Silahlar Ve Bıçaklar İle Diğer Aletler Hakkında Kanunun 15/1. maddesi uyarınca zamanaşımı içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir. Ayrıca Adli Emanetin 2014/7905 sırasında kayıtlı bıçağın müsaderesi konusunda karar verilmemiş ise de, bu konuda her zaman bir karar alınması olanaklı olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır. Olay günü gece vakti, sanığın, yakınanı takip edip para istemek suretiyle, rahatsız ettiği, bir müddet sonra üzerinde taşıdığı bıçağı göstermesi sonucu, yakınanın cüzdanın içerisinden 50 TL parayı çıkararak verdiği, ancak sanığın ani bir hareketle cüzdanı aldığı, yakınanın bağırarak yardım istemesi üzerine yumruk attığı ve bacak arasına tekme ile vurup olay yerinden kaçarken vatandaşlar ve kolluk kuvvetleri tarafından yakalanması şeklinde gerçekleşen olayda, yağma suçunun tamamlanmış olduğu gözetilmeksizin, kalkışma aşamasında kaldığından bahisle sanığın cezasından 5237 sayılı TCK'nın 35/2. maddesi uyarınca indirim uygulanması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; TC. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 Sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “yargılama giderlerine ilişkin” bölüm çıkartılarak yerine “Bu dava nedeni ile, sanığın yargılama gideri olarak sarfına neden olduğu 5 adet müzekkere gideri 5,00 TL, adli tıp gideri 200,00 TL olmak üzere toplam 205,00 TL Mahkeme masrafının sanıktan tahsili ile hazineye gelir kaydına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.