Tebliğname No : 6 - 2013/73342MAHKEMESİ : İstanbul(Kapatılan) 29. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 07/03/2006NUMARASI : 1999/1052 (E) ve 2001/49 (K)SUÇ : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:1-) 5271 sayılı CMK'nın 4. ve 5. maddeleri ile 5237 sayılı Kanun'un 10, 14. ve geçici 1. maddeleri gereğince uyarlamaya konu suçun yargılamasının yapılarak delillerin takdir ve değerlendirme yetkisinin üst dereceli Asliye Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, 2-) 5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ile bireyselleştirme amacına yönelik takdir hakkının kullanılması ve önceki yasaya göre suçların yasal öğelerinde yapılan değişikliklerin tartışılması için duruşma açılmasının zorunlu bulunduğu gözetilmeden dosya üzerinde hüküm kurulması, 3- 5237 sayılı TCY.nın 141 ve 142.maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY.nın 491/4. maddesinde tanımlanan suçun öğelerinin farklı olduğu; olay günü gündüz vakti müşteki A. A..'ın bahçe içinde bulunan dubleks evine, birinci katta bulunan açık pencereden hırsızlık amacıyla hükümlü Volkan'ın girdiği, bahçe içinde diğer hükümlü Mehmet'in gözcülük yaptığı sırada komşusu tanık Nuray'ın hükümlüleri gördüğü, müştekiyi durumdan haberdar ettiği, hükümlülerin kaçtığı ve yapılan araştırmada yarım saat sonra yakalandıkları eylemin, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 35/2, 53/1.maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasanın 116/1, 119/1-c, 53.maddesine uyan gündüzleyin birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını bozma suçunu oluşturduğu gözetilmemesi,4- Hükümlünün eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 491/4, 62, 81/2-33.maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 35/2, 53, 116/1,119/1-c, 53. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanmak suretiyle ve 5237 Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, lehe yasanın uygulama sırasında belirlenmesinde zorunluluk bulunması,5- Hükümlünün, TCY’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen hükümlü hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, maddede öngörülen hakların tamamından yoksun kılınmanın da hükümlülüğün doğal sonucu olup takdire bağlı bulunmadığı gözetilmeden, hükümlünün bazı hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına karar verilmesiyle yetinilmesi,6-) 5237 sayılı TCK'nın 35/2.maddesi yerine, 39/2. yazılması,Bozmayı gerektirmiş, hükümlü V.. Y..'ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, ek kararın açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 02.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.