MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSuç : Hırsızlık, Konut dokunulmazlığını bozma Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 19/06/2015 tarihli görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilerek başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Olay sabahı evinden hırsızlık yapan sanık ... ...'ü yakalayıp, çalınan eşyasına elkoyup, durumu polise haber vermek üzere suçun failini yakını ... ...'a teslim eden, yakınan ... ...'un ayrılmasını takiben sanığın ... ...'u 3 gün mutad iştigalden mahrum kalacak şekilde yaralayıp kaçmaya çalışması şeklinde gelişen olayda,Sanığın eylemlerine uyan 765 sayılı TCK'nın 491/4 ve 456/4. maddesinde belirtilen hırsızlık ve yaralama suçu için öngörülen cezanın türü ve yukarı sınırına göre Yasanın 102/4, 104/2 maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/1, 86/2, 66/1-d, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında zamanaşımı bakımından 765 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olması ve suç tarihi olan 14.09.2001 tarihinden inceleme tarihine kadar aynı Yasanın 102/4, 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık sürenin geçmiş bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 16.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.