Tebliğname No : 6 - 2008/237256MAHKEMESİ : Şile Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 06/05/2008NUMARASI : 2005/9 (E) ve 2008/131 (K)SUÇ : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Otomobillerin orjinal kapılarının yapım teknikleri itibariyle sağlam ve dayanıklı oldukları; somut olayda sanıklar tarafından hırsızlık yapmak için zorlandığı anlaşılan katılana ait oto kapısının orjinal olmadığının ileri sürülmediği de dikkate alındığında, sanıkların eyleminin 765 sayılı TCY'nın 493/1-son maddesine uyduğu gözetilmeden, anılan Yasa'nın 491/2-son maddesi ile uygulama yapılması, 2-765 sayılı TCY'nın 29/son maddesine aykırı olarak aynı Yasa'nın 522. maddesinin 61. maddesinden önce uygulanması, 3-5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesi uyarınca, sanık yararına olan hükmün, 765 sayılı ve 5237 sayılı Yasaların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı ve her iki Yasaya göre, uygulanan yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar denetime olanak sağlayacak şekilde ayrı ayrı saptanıp, sonuç cezalar karşılaştırılarak, sanık yararına olan yasanın belirlenip hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde uygulama yapılması, 4-5237 sayılı TCY'nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY'nin 493/1. maddesinde tanımlanan suçun öğelerinin farklı olduğu, olay günü gece vakti katılana ait aracın kapısını zorlayıp açan, aracı götürmeye çalışırken farkedilen ve kaçan sanıklaın eyleminin, 5237 sayılı TCY'nın 142/1-b. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasa'nın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçunu da oluşturduğu gözetilmeden, bu konuda değerlendirme yapılmaması, 5- Sanıkların eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1-son, 61, 522 (pek aşırı), 5237 sayılı TCY’nın 142/1-b, 143, 35, 53, 151/1, 53. maddelerinde öngörülen cezaların türü, alt ve üst sınırları ile mala zarar verme suçu bakımından 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümleri de gözetilerek, anılan Yasa'nın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, uygulamaya göre sanıklar yararına olan Yasa hükümlerinin belirlenmesinde zorunluluk bulunması, 6-Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “müştereken ve müteselsilen” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar E.. Ş.., D.. Y.. ve B.. T.. savunmanlarının temyiz itirazları ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son. maddesinin gözetilmesine, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.