Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21448 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7170 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Adana 2. Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Yağma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmaHÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Katılanlar avukatının temyiz itirazlarının haklarında muhkumiyet hükmü kurulan sanıklar ile sınırlı olduğu kabul edilerek;1- Sanıklar Abdulgafur Ürek ve Abdullah Aslan'ın haklarında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanıkların, kasten işlemiş oldukları suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, anılan maddenin 3. fıkrasında yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar savunmanları ve sanık Abdullah Aslan ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53.maddenin uygulanmasına” ve “yargılama giderlerine ” ilişkin bölümler çıkartılarak yerlerine, “Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; anılan maddenin 3. fıkrasında yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına,” ve “Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümleleri yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 2- Sanık... hakkında kurulan hükme yönelik incelemeye gelince:Sanık...'ın suçlamayı kabul etmediği, kendisinin olaya katıldığı yönündeki beyanda bulunan diğer sanıklarla aralarında husumet bulunduğunu söylediği, sanıkların araç kiraladıkları Savaş Şensakar'ın kollukta alınan 16.03.2012 tarihli ifadesinde, “Kendisini resimden teşhis ettiğim... isimli şahıs da gelmişti” şeklinde beyanda bulunduğu ancak dosya içerisinde tanık Savaş Şensakar'ın sanık İhsan'ı teşhis ettiğine dair bir teşhis tutanağı bulunmaması karşısında; tanık Savaş Şensakar'ın yeniden dinlenerek araç kiralamak için gelen şahıslar arasında sanık...'ın bulunup bulunmadığı hususunun araştırılmadan ve teşhis işlemi yaptırılmadan eksik incelemeyle karar verilmesi; Bozmayı gerektirmiş, sanık... ve savunmanı ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.