Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 21082 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3091 - Esas Yıl 2012
Tebliğname No : 6 - 2007/203807MAHKEMESİ : Muğla 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 25/06/2007NUMARASI : 2006/72 (E) ve 2007/229 (K)SUÇ : HırsızlıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 29/11/2011 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-) Oluş ve dosya içeriğine göre; sanığın yakınanların kaldığı lojmana girerek buradan cep telefonu, cüzdan ve şort aldığı sırada yakınan Bekir Kısrık'ın sanığı görerek bağırdığı, sanığın kaçtığı ve kendisini takip eden yakınanlara bıçak çekerek “sizi keserim üzerime gelmeyin” dediği, yakınanlar tarafından sanığın yakalandığı ve üzerinde bulunan cüzdan, cep telefonu ve şortu aldıklarının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin nitelikli yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, kanıtların takdirinde ve suç vasfında yanılgıya düşülerek yerinde ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı biçimde hüküm kurulması, Kabule görede; 2-) Mahkemenin gerekçe ve kabulü ile mevcut uygulama karşısında; sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde uygulama maddesinin 765 sayılı TCK'nın 491/4. maddesi yerine, aynı yasanın “492/1 maddesi” olarak gösterilmesi, 3-) Sanığın adli sicil kaydında yazılı olan Karşıyaka 3.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16.06.1993 gün ve 1993/138 Esas, 1993/408 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas oluşturduğu, bu nedenle 765 sayılı TCK’nın 81/2-3.maddesi ile cezasında arttırma yapılması ve anılan Yasanın 522.maddesinin son fıkrası gereğince aynı maddenin 1. fıkrasında düzenlenen indirim hükmünün uygulanamayacağının gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. K.. savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 01.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.