Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 20766 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 27562 - Esas Yıl 2013
Tebliğname No : 6 - 2012/232591MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 05/06/2012NUMARASI : 2012/133 (E) ve 2012/749 (K)SUÇ : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Olay günü gündüz vakti sokakta yaya olarak yürümekte olan mağdurun yanına sanık ile kimliği belirlenemeyen iki arkadaşının kavga eder gibi yanaşarak pantolonun yan cebinde bulunan 800.000.000 TL parasını alarak kaçmaları biçiminde gelişen olayda, hükümlünün eylemine uyan 765 TCK 492/7-son, 522 ( hafif), 59 maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/2-b, 62, 53. maddeleri ile uygulama yapılıp, her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenerek uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde hüküm kurulması suretiyle, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, lehe olan yasanın yeniden yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,2-Hükümlü hakkındaki kesinleşmiş Kartal 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.12.2004 gün 2004/674 Esas ve 2004/1149 karar sayılı hükmü ile hırsızlık suçundan verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının ceza miktarı yönünden kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, sanığa fazla ceza tayin edilmesi, 3-Kabule göre de;a-Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Yasanın 142/2-b maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl hapis cezasından, anılan Yasanın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 6 ay hapis cezası yerine, 2 yıl 4 ay hapis olarak eksik belirlenmesi,b-Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak hükümlünün 5237 sayılı TCY’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendinde yazılı “kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri” açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, hükümlü M.. A.. ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 21.12.2004 tarihli ilk hükümdeki ceza süresini aşmamak koşuluyla infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 26.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.