Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20602 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11891 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2009/279061MAHKEMESİ : İstanbul 3. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/07/2009NUMARASI : 2008/341 (E) ve 2009/259 (K)SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, kasten yaralama Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğinin kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1- Olay günü, gündüz vakti sayılan saat 18:30 sıralarında, sanık E.. S..’ün, katılan H.. K.. Ö..'ın, evinden kısa bir süre için dışarı çıktığında, evine girip, yatak odasındaki çantasından 45 TL parasını aldığı, katılan, evine döndüğünde, dış kapının açık olduğunu görmesi üzerine arkadaşının, eve geldiğini zannederek, seslendiği, ancak cevap alamayınca, yatak odasına geçtiğinde sanığı gördüğü ve “kimsin” diye ona bağırması ile birlikte sanığın, katılanı geriye doğru itekleyerek koridordan kaçmaya çalıştığı, katılanın da sanığın arkasından koşup, apartman boşluğunda yakaladığı sanığın, katılanın boynuna sarılıp, sıkması ile kendisini bırakan katılandan kurtulup, merdiven üstündeki pencereden atlayarak kaçtığı, katılanın bağırarak yardım istemesi üzerine çevredeki vatandaşlar tarafından yakalanıp, olay yerine gelen polislere teslim edilerek, üzerinden çıkan 45 TL’nin de katılana iade edilmesi şeklinde neticelenen olayda; sanığın eyleminin bir bütün halinde nitelikli yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde “hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve kasten yaralama” suçlarından karar verilmesi,2- Kasten işlemiş olduğu suçlardan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCY’nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,3-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa'nın 108/2. maddesi uyarınca, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında, sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve 5237 sayılı TCY'nın 58. maddesi uyarınca suçta tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektirecek nitelikte ilamlardan hangisi nedeniyle mükerrir sayılacağının denetime olanak verecek biçimde kararda gösterilmesi gerektiğinin dikkate alınmaması,Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. S.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 26.11.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.