Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20526 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7443 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, hakaret, kasten yaralama, suç eşyasını kabul etmeHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanık ...'ın Ankara 17.Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/710 Esas ve 2006/735 sayılı Karar ile tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.I-Sanık ... hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğname gibi ONANMASINA, II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve sanık ... hakkında suç eşyasının kabul etme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde, nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldışından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1- Sanık ... hakkında suç eşyasını kabul etme suçundan TCK'nun 165.maddesi uyarınca hapis cezasının yanında, gün adli para cezası ile hüküm kurulurken 25 gün adli para cezasının günlüğü 20 TL'den adli para cezasına çevrilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, 2-... hakkında TCK'nın 165, 52.maddeleri gereğince verilen 3000 TL ve sanık ... hakkında ise TCK'nın 141/1, 52.maddeleri gereğince verilen 6000 TL adli para cezalarının, 26.02.2009 tarihli 5739 sayılı Yasanın 4. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 50.maddesinin 6. fıkrasında yer alan “yaptırımın” ibaresinin “tedbirin” olarak değiştirilmesi, keza 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile 5275 sayılı C.G.T.İ.H.K'nun 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının değiştirilmesi ve aynı yasa maddesinin 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olduğu hususları dikkate alındığında, infazı kısıtlar şekilde, kısa süreli hapis cezasından çevrilme seçenek yaptırım olarak çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu cezanın hapse çevrileceğine hükmolunması,3- Suça konu telefonun satıldığı...’ın zararının telefonu satan sanık ... tarafından giderilmesi gerektiği dikkate alınmadan Adli emanette bulunan cep telefonunun ...’a satış bedeli olarak ödediği 80 TL karşılığı hapis hakkı tanınarak mağdura teslimine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın ve sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla CMUK'nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “cep telefonu kendisinde el konulan...’a satış bedeli olarak ödediği 80 TL karşılığı hapis hakkı tanınarak ve TCK'nun 52/4. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümdeki ve "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine" ilişkin bölüm çıkartılarak, suç eşyasını kabul etme suçunda “25 gün adli para cezasının günlüğü 20 TL' den, 500 adli para cezası ile cezalandırılmasına”, cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.