Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19618 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24512 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, Mala zarar verme, İftiraHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I- Sanıklar ... ve ... hakkında iftira ve hırsızlık suçlarından kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Sanık ...'ın 23.03.2006 tarihinde kollukta verdiği ifadesinde, kimliğini Hakim ... olarak beyan ettiği, aynı gün yapılan parmak izi incelemesi neticesinde gerçek kimliğinin ... olarak belirlenmiş olması karşısında; sanık hakkında TCK.nın 269/2. maddesi gereğince indirim yapılarak eksik ceza tayini, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 61. maddesindeki sıralamaya aykırı olarak, aynı Yasanın 35/2 .maddesinin, 143. madde hükmünden önce uygulanması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış, Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-) Sanıkların, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması;2-) 5271 sayılı CMK.nun 326/2. maddesi uyarınca suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmeyerek “müştereken” tahsiline karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm ve TCK'nın 53. maddesi ile ilgili bölümlerin karar yerinden tamamen çıkarılarak, TCK'nın 53. maddesi ile ilgili kısma, “Sanıkların, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına,” ve "sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinin ayrı ayrı tahsiline" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Hükümden sonra 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Kanunun 65'inci maddesiyle değişik 5237 sayılı TCK'nın 152/1-a madde ve fıkraları gereği, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 06.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.