Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19545 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29916 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 6 - 2012/215421MAHKEMESİ : Mustafakemalpaşa Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/04/2012NUMARASI : 2001/592 (E) ve 2003/464 (K)SUÇ : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:5252 sayılı Türk Ceza Yasası'nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Yasa'nın 9.maddesinin üçüncü fıkrasında, lehe yasanın saptanmasında başvurulacak yöntem düzenlenmiştir. Bu hüküm uyarınca, önceki hükümde sabit kabul edilen olaya, önceki ve sonraki Ceza Yasalarının ilgili tüm hükümlerinin birbirlerine karıştırılmaksızın uygulanmasını ve her iki yasaya göre ayrı ayrı sonuçlar belirlenmesini gerektirmektedir.Bu belirleme, herhangi bir inceleme, araştırma, kanıt tartışması ve takdir hakkının kullanılmasını gerektirmeyen; eylemin suç olmaktan çıkarılması, ceza sorumluluğunun kaldırılması ya da önceki hükümle belirlenen cezanın bir değerlendirme ve takdiri gerektirmemesi gibi hallerde, evrak üzerinde yapılabilecektir.Ancak; sonraki yasa ile suçun unsurlarının veya özel hallerinin değiştirilmiş olması, cezanın, 5237 sayılı TCY'nın 61. maddesi gözetilerek tayin ve takdirinin gerekmesi, artırım ve indirim oranlarının belirlenmesinin takdiri gerekmesi, seçimlik cezalardan birinin tercihinin söz konusu olması, seçenek yaptırımların ya da cezanın kişiselleştirilmesini gerektiren hallerin değerlendirilmesinin gerekmesi gibi durumlarda, duruşma açılarak değerlendirme yapılmalıdır. İnceleme konusu karara gelince;Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Suçun işlendiği ahırın yakınana ait evin eklentisinde bulunduğunun anlaşılması karşısında, eylemin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi kapsamında kalması nedeniyle lehe yasa değerlendirmesinin buna göre yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, 2-5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesi uyarınca, hükümlüler yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, yağma suçu nedeniyle temel cezanın 5237 sayılı TCK’nun 61. maddesindeki ölçütler de gözetilerek ne şekilde saptanacağının belirlenmesi, anılan Yasanın 143. maddesi uyarınca artırım oranının saptanması ve cezanın bireyselleştirilmesini gerektiren takdir hakkının kullanılması durumunda duruşma açılması ve tüm bunların neden ve gerekçeleri gösterilerek hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,Bozmayı gerektirmiş, hükümlüler A.. A.. ve E.. A..’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.