Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18520 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17244 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2011/196500İNCELENEN KARARIN;MAHKEMESİ : İstanbul 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 02/12/2010NUMARASI : 2010/454 (E) ve 2010/880 (K)SUÇ : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye, uyulan bozmaya ve Hakimin takdirine göre; suçun hükümlü tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;Hükümlünün suç tarihinde diğer temyiz dışı sanık ile birlikte 2 kişi olarak gece vakti tüm yakınanların araçlarının muhkem olan camını kırıp, yakınan F.. F..'ın aracından müzik kasedi, güneş gözlüğü ve elbise, yakınanlar N.. H.. , M.. A.. ve kimliği tespit edilemeyen diğer yakınandan oto teybi aldıkları, yakınanlar B.. Ü.. ve H.. K..'na yönelik eylemlerin ise teşebbüs aşamasında kaldığı,hükümlünün başka bir eylem nedeniyle yakalandığında yakınanlar Necati ve Merdin'e ait oto teyiplerinin yerini göstererek soruşturma aşamasında sahiplerine iadesini, sahibi belirlenemeyen otomobile ait teybin ise emanete alınmasını sağlayarak soruşturma aşamasında iadesini sağladığı, yakınan Faramarz vekilinin ise 13.02.2007 tarihli dilekçesinde zararlarının karşılandığını belirttiğinin anlaşılması karşısında, 5252 sayılı Yasanın 9/3.maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, hükümlünün eylemlerinin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK'nın yakınan F.. F..'a yönelik TCK’nın 493/1, 522 (hafif), yakınan H.. K..'na yönelik 493/1, 61, 522 (pek hafif), yakınan N.. H..'e yönelik 493/1, 522(pek hafif), 523, tespit edilemeyen yakınana yönelik 493/1, 522(pek hafif), 523, yakınan M.. A..'na yönelik 493/1, 522(pek hafif), 523, yakınan B.. Ü..'e yönelik 493/1, 62, 522(pek hafif) maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın yakınan F.. F..'a yönelik TCK’nın 142/1-b, 143, 168/2, 53, yakınan H.. K..'na yönelik 142/1-b, 143, 35, 53, 151/1, 53, yakınan N.. H..'e yönelik 142/1-b, 143, 168/1, 53, 151/1, 53, tespit edilemeyen yakınana yönelik 142/1-b, 143, 168/1, 53, 151/1, 53, yakınan M.. A..'na yönelik 142/1-b, 143, 168/1, 53, 151/1, 53, yakınan B.. Ü..'e yönelik 142/1-b, 143, 35, 53, 151/1, 53, maddeleri kapsamında olup, (mala zarar verme suçu için şikayetin olup-olmadığı ve uzlaşma hükümleri de değerlendirilerek) sonucuna göre lehe yasanın saptanması gerektiği dikkate alınmadan 5252 sayılı Yasanın 9/3.maddelerine aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, hükümlü E.. Y..'ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 04.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.