Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18348 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3030 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, Hakkı olmayan yere tecavüz etmekHÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Katılan vekilinin temyiz isteminin, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen beraat kararına yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;I-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan beraat hükmünün incelemesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre katılan ... vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,II-Sanıklar ... ve ... hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kurulan hükmün incelemesine gelince;Sanık ...'in adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde en ağırı olan .... Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin 03.04.2003 gün ve 2000/363-2003/67 sayılı kararına konu olan 6136 sayılı Yasa'ya aykırılık suçundan hükmedilen 4 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün infaz tarihi araştırılarak sonucuna göre tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi, sanıklar hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı Yasa'nın 154/1. maddesi uyarınca hürriyeti bağlayıcı cezanın yanı sıra adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış,Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, "eşit olarak" alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin kısmından ''yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak yüklenmesine'' tümcesinin çıkarılarak yerine, "sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderleri oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına" tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.