Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18267 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26019 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2011/42686MAHKEMESİ : Adana 3. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 26.01.2007NUMARASI : 1999/100 (E) ve 2000/276 (K)SUÇ : Yağma Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:5252 sayılı Yasanın 9.maddesinin 1. fıkrasına göre, ister genel ilke uyarınca duruşmalı yargılamada, isterse ayrıksı yöntem olarak evrak üzerinde yapılan inceleme sonunda verilmiş bulunsun, sonraki lehe Yasa nedeniyle yapılan uyarlama ile ilgili verilen ek kararlara karşı temyiz yasa yoluna başvurulabilecektir. Hükümlü yararına olan Yasanın belirlenmesine yönelik uyarlama istemi üzerine, Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesince 14.03.2006 tarih, 1999/100 Esas ve 2000/276 sayılı karar ile ''Cumhuriyet Savcısının talebinde, verilen cezanın infazında ne gibi bir tereddüt olduğunun belirtilmediği, hükümlünün şartla tahliye olduğu, yeni ceza kanununda lehe hüküm olduğu takdirde ancak bihakkın tahliye tarihinin değişebileceği, bu aşamada hükümlünün bu konuda hukuki yararı bulunmadığından talebin reddine” karar verildiği, Adana Cumhuriyet Başsavcılığınca 23/03/2006 tarihinde söz konusu karara itiraz edilmesi üzerine, Adana 4.Ağır Ceza Mahkemesinin 25/05/2006 tarih 2006/220 Değişik iş sayılı kararı ile uyarlama kararlarının temyiz incelemesine tabi olduğundan bahisle temyiz incelemesi yapılması için ilgili Yargıtay Dairesine gönderilmek üzere Adana 3.Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği, Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesince 26/01/2007 tarih, 1999/100 Esas ve 2000/276 sayılı karar ile Adana Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 02/08/2006 tarihli temyiz talebinin reddine karar verildiği, Adana Cumhuriyet Başsavcılığınca 12/02/2007 tarihli temyiz dilekçesi ile Adana 3.Ağır Ceza Mahkemesince 26/01/2007 tarihli kararına karşı temyiz yasa yoluna başvurulduğu, dosya içerisinde Adana Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 02/08/2006 tarihli yazısı bulunmadığı gibi 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasasının 264/1. maddesi uyarınca, yasa yoluna başvuruda mercide yanılma, haklarını ortadan kaldırmayacağından; Adana Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 23/03/2006 tarihli temyiz isteği konusunda bir karar verilmediği ve Adana 3.Ağır Ceza Mahkemesince Adana Cumhuriyet Başsavcılığınca ilk temyiz isteğinden sonra 02/08/2006 tarihinde yapıldığı bildirilen temyiz isteğinin reddine karar verildiği anlaşıldığından; Adana 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 26/01/2007 tarih, 1999/100 Esas ve 2000/276 Karar sayılı Adana Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 02/08/2006 tarihli temyiz talebinin reddi kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;Diğer temyiz itirazları yarinde görülmemiştir.Ancak;5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki yasaların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle saptanacağı ve bireyselleştirme yapılması için duruşma açılmasının zorunlu bulunduğu, hükümlü veya cezaların yerine getirilmesi işlemlerini yürüten Cumhuriyet Savcıları tarafından sonradan çıkan Yasa nedeniyle hükümlü yararına olan Yasanın belirlenebilmesi amacıyla her zaman uyarlama isteminde bulunulabileceği gözetilmeden,yazılı gerekçeyle uyarlama yapılması isteminin reddine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 30.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.