Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 178 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 8827 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : YağmaHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.05.2014 tarihli kenar yazısı ile Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Sanıklar ..., ..., ... hakkında yağma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Sanıkların eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 497/1, 55/3. ve TCK’nın 102/3, 104/2. maddeleriyle, 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 149/1-c, 31/3; 66/1-d, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Yasanın 66/1-d-, 67/4. maddelerinde öngörülen 15 yıllık zamanaşımının, suç tarihi olan 17.03.2001 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve savunmanı ile sanık ... ve... savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,2-Sanıklar ... ve ... hakkında yağma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Anayasa mahkemesi'nin TCK.nın 53.maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararlarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun ve takdire dayalı bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 01.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.