MAHKEMESİ :Çocuk MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, Mala zarar vermeHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:I- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelemesinde;Sanığın, mağdurun evinin penceresini kırıp para kutusu içinden 30 TL, halının altından 285 TL parayı aldığı olayda, suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı dikkate alındığında, somut olayda sanığın hırsızlık kastını “gereksinimi kadar ve değer olarak da gerçekten az olan şeylere” özgülemediği ve bu nedenle hakkında 5237 sayılı TCK'nın 145.maddesinin uygulama koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, yerinde olmayan gerekçe ile yazılı Yasa maddesi ile cezasından indirim yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunmanın görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin,sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğundan,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “383 TL müdafii ücretinin sanıktan tahsili”ne ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle,diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelemesine gelince;Sanığa yüklenen 5237 sayılı TCK’nın 151/1, 31/3. maddelerine uyan mala zarar verme suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Yasanın 66/1-e, 67/2. maddelerinde öngörülen 5 yıl 4 aylık asli zamanaşımının, karar tarihi olan 12.05.2009 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 20.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.