Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17185 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 10734 - Esas Yıl 2009





Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Katılanı bağlamak için üzerindeki giysinin kollarını kesip parçalara ayıran sanık hakkında, mata zarar vermek suçundan zamanaşımı içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.I- Yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre, sanık Selami ve savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,II- Kişiyi özgürlüğünden yoksun bırakmak suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1- Katılanın sürücülüğünü yaptığı ticari taksiye müşteri olarak binen sanığın, yolda taksiyi durdurup bıçakla tehdit etmek suretiyle katılanı etkisiz hale getirip, ellerini, ayaklarını ve ağzını bağladıktan sonra 60 Türk Lirası parasını, altın yüzüğünü ve cep telefonunu yağmaladığı ve otoyu da alarak kaçtığı, otonun birkaç saat sonra kaza yapmış olarak başka semtte bulunduğu, katılana ait cep telefonunun da otonun İçinde ele geçirildiğinin anlaşılması karşısında; katılandan zor kullanılarak para ve eşyasının alınmasının, yağma suçunun maddi öğesi olduğu ve bu durumun kişiyi özgürlüğünden yoksun kılma suçu yönünden ayrıca "ekonomik bakımdan önemli bir kayıp" olarak değerlendinlemeyeceği gözetilmeden ve katılanın sanık tarafından alıkonulduğu süre içinde ekonomik bakımdan önemli bir kayba uğradığına ilişkin kanıtların neler olduğu, karar yerinde denetime olanak verecek biçimde açıklanıp tartışılmadan, 5237 sayılı TCK'nın 109/4. maddesiyle cezada arttırma yapılması,2- Sanığın mükerrirliğine esas alman Eyüp Birinci Ağır Ceza Mahkemesinin 24.04.2003 gün ve 2002/132 esas, 2003/173 sayılı kararında, yaş küçüklüğü nedeniyle 765 sayılı TCK'nın 55/3. maddesinin uygulanmış olması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin 5. fıkrası gereğince, aynı maddenin 6 ve 7. fıkralarının uygulanamayacağının gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık Selami ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle teb-liğnameye aykırı olarak (BOZULMASINA), 01.11.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.