Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17162 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5101 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar vermeHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:I- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasanın 108/2.maddesi uyarınca, sanık ... hakkında mükerrirlik uygulamasında adli sicil kaydındaki tekerrüre esas en ağır ceza olan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/61 Esas-2005/124 Karar sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet hükmünün dikkate alınacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı, sanık ... ve sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II- Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde; Oluş ve dosya içeriğine göre; suç tarihinde sanık ...'ye ait minibüs ile düğüne giden sanık ...'un, "Hırsızlık eylemi gerçekleşirken minibüsten inmediği"; sanık ...'in de ifadesinde, “Sanık ...'in olaya karışmadığını, minibüsün koltuğunda uzandığını, uyuyup uyumadığını bilmediğini, ancak hırsızlıktan haberdar olduğunu” beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın atılı suça ne şekilde iştirak ettiğinin karar yerinde tartışmasız bırakılması, Kabule göre de;Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.