Tebliğname No : 6 - 2009/278141MAHKEMESİ : Bursa 4. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 08/06/2009NUMARASI : 2008/1003 (E) ve 2009/1125 (K)SUÇ : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-) Oluş ve dosya kapsamına göre, katılanın alışveriş sırasında, kol çantasında bulunan ve nasıl düşürdüğünü bilmediği içinde para dışında sürücü belgesinin de bulunduğu cüzdanını, 17-18 yaşlarında bir gencin, tanık E.. D..'nun şoförlüğünü yaptığı takside görüp unutulduğunu söyleyerek tanığa verdiği, adı geçen tanığınsa durakta kahyalık yapan ve araçlarda unutulan eşyaların emanet olarak teslim edildiği sanığa durumu anlattığı, sanığın tanığa cüzdanı kendisine vermesini, sahibinin kendisinden alabileceğini söyleyerek cüzdanı aldığı ve sahibinin aramaya gelmediği gerekçesiyle katılana ait cüzdandaki paranın bir kısmını harcadığı olayda; eylemin 5237 sayılı TCK'nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, 2-) Kabule ve uygulamaya göre de;a-) Dosya içinde bulunan 20.08.2008 tarihli olay, yakalama, üst yoklama tutanağı içeriğine göre, ihbar üzerine sanığın çalıştığı taksi dolmuş durağına giden polis ekiplerinin, katılana ait cüzdanın kahya olarak görev yapan sanıkta olduğunu öğrenmeleri üzerine, sanığı telefonundan aradıkları, buluşma yerine gelen sanığın, katılana ait cüzdanın evinde olduğunu söyleyerek içinde 95 TL, 355 ABD Doları, 400 TL ve kartvizitlerin olduğu cüzdanı polis ekiplerine teslim ettiği, sanığın yargılama aşamasında katılana 500 TL ödeme yaptığını, 850 TL daha ödeme yapacağını, katılanınsa zararının kısmen karşılandığını ve kısmi iadeye muvafakat ettiğini beyan ettiği; ancak katılanın hangi aşamadaki kısmi iadeye muvafakat ettiği hususunda duraksama bulunduğunun anlaşılması karşısında, katılandan soruşturma aşamasındaki kısmi iadeye mi yoksa kovuşturma aşamasındaki kısmi iadeye mi onay verdiği sorulup mevcut duraksama giderildikten sonra, sonucuna göre 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, b-) Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, c-) Yargılama masrafının 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen 20 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık savunmanının temyiz itirazı ve tebliğnamedeki düşünce bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 08.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.