Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14990 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19253 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal, görevli memura görevi yaptırmamak için direnme, 6136 sayılı Yasaya muhalefetHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanıklardan ... hakkında 5237 sayılı yasanın 58.maddesi ile ugulama yapılırken daha ağır cezayı içeren ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin düşünülmemesi karşı temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.I-Sanıklardan ... hakkındaki 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçu ve sanıklar hakkındaki hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde,Sanıklar için yazılan istinabe evrakında, sanıkların duruşmalardan vareste tutulmayı isteyip istemediğinin sorulmasının istenildiği, talimat mahkemesinin de sanıklara talimatı okuduğu halde sanıkların asıl mahkemesine gitmek istediği yönünde bir talepte bulunmadığının anlaşılması ve yüklenen suçun kanun maddesindeki alt sınırı da gözetildiğinde, tebliğnamede bu konuda bozma isteyen (1) nolu düşünceye,Yapılan keşif işlemine dair tutanak, olay yeri basit krokisi ve sanıkların bulundukları yerin de işaretlendiği fotoğraflara göre sanıklardan ...’in girip marketin kapısını zorladığı yerin, etrafı demir parmaklıkla çevrili, üzeri tente ile örtülü, içinde markete ait tüpler, dondurma dolabı gibi malzemelerin bulunduğu ve ayrı bir asma kilidi olan kafes şeklindeki alan olduğu ve bu bağlamda sanıkların girdiği yerin işyerinin eklentisi niteliğinde bulunması ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmiş olup, uzlaşma kapsamında kalmaması nedeniyle tebliğnamede bu hususlardan bozma isteyen (2) nolu düşünceye açıklanan nedenlerle iştirak edilmemiş,Sanıklar hakkında 5237 sayılı yasanın 119/1-c maddesinin uygulanmaması da karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, kısmen tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Sanıklar hakkında görevli memura direnme suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;Sanıkların, yakınana ait marketin demir kafesli kısmına girdikleri, kapıyı zorladıkları, ancak gürültüleri farkeden yakınanın komşusu ... ve akrabaları ... ve ...’ın sanıklara müdahale edip yakalamaya çalıştıkları sırada yakınan ...’in ...tarafından ısırılmak sureti ile diğer yakınanlar ... ve ...’un ise ... tarafından bıçak kullanmak sureti ile basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda; sanıkların eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu düşünülmeden; Yakalamak isteyen yakınananların herhangi bir resmi görevleri olmadığı halde, 5271 sayılı yasanın 90.maddesindeki “Suçüstü halinde herkesin geçici olarak yakalama yapabileceğine “cevaz veren düzenlemeye ve kamu görevlisinin tanımını içeren 5237 sayılı yasanın 6/1-c maddesine yanlış anlam yükleyip, sanıklar aleyhine kıyas yapmayı yasaklayan evrensel ceza hukuku ilkesine ve bu ilkenin ceza kanunumuzdaki yansıması olan “Kanunların suç ve ceza içeren hükümlerinin uygulanmasında kıyas yapılamaz. Suç ve ceza içeren hükümler, kıyasa yol açacak biçimde geniş yorumlanamaz.” şeklindeki 5237 sayılı yasanın 2.maddesinin 3.fıkrasına aykırı şekilde eylemin görevi yaptırmak için direnme olarak yanılgılı şekilde vasıflandırılması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenletebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 10.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.