MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇLAR : Yağmaya kalkışma, kasten yaralama, tehdit, memura mukavemet, 6136 sayılı Yasaya muhalefetHÜKÜM : MahkumiyetYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 06/10/2011 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:I-Hükümlü ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.09.2007 tarih ve 2007/125-186 sayılı kararında açıklandığı gibi, adı geçen hükümlü hakkındaki temyiz edilmeden kesinleşen ilk hüküm, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabilir ve genel yargı ile uyarlama yargısı birlikte yürütülemez.Hükümlü hakkında ... 6. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 05.11.2003 gün 2002/506 Esas ve 2003/378 sayılı önceki hükmünün temyiz edilmeksizin kesinleşmesinden sonra, aynı dosyada sanık olan ..., ..., ... ve ...’e ilişkin ilk hükmün, anılan sanık ... ve diğer sanıklar savunmanları tarafından temyiz edilmesi ve Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 22.03.2005 tarihli kararı ile; hükme dayanak alınan ve esaslı işlemleri içeren 07.03.2003 günlü oturuma ilişkin tutanaklardan ilk iki sayfasının yazman tarafından imzalanmaması suretiyle CMUK’nun 264.maddesine aykırı davranılması nedeniyle bozulması üzerine, hakkında hüküm kesinleşmiş olan ...’in tekrar yargılanma sürecine dahil edilerek, 2. hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci hüküm, hukukî değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.Bu nedenlerle; ... hakkında yeniden kurulan 2. hükme yönelik, konusu bulunmayan temyiz itirazının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollaması ile CMUK’nın 317. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak REDDİNE; 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesine göre gereğinin taktiri yönünden mahkemesine gönderilmesi için dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, II- Sanıklar ... ve ... hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; Sanıkların eylemlerine uyan 6136 sayılı Yasanın 13/1, 765 sayılı TCK’nın 456/1. maddesindeki suçları için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık genel dava zamanaşımının, suç tarihi olan 31.10.2002 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,III-Sanıklar ... ve ... hakkında yağmaya kalkışma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; sanık ......ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğname gibi ONANMASINA, IV-Sanıklar ... ve ... hakkında yağmaya kalkışma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Sanık ...’ın hükümlü-yakınan ...’in evine gelerek abisine avukat tutacağını avukat parası için 2300 TL para istediği, yakınan Sacit’in rızası ile 500 Euro verdiği (1 Euro’nun suç tarihi itibariyle 1.63 TL olduğu) sanık ...’in bir gün sonra para talebini yenilediği, ...’in yok demesi üzerine “dostluğumuz buraya kadarmış” diyerek ayrıldığı, 31.10.2002 günü 03.45 sularında sanık ...'in azmettirmesi ile sanık ...’un ...’in evine gelerek kapı zilini çalıp, Bodrum cezaevindeki arkadaşı Serkan’ın arkadaşı olduğunu ve haber getirdiğini söyleyip, kapıyı açmasını sağladığı, sanık ...’un Sacit’in ayaklarına ateş ederek 15 gün iş ve güçten kalacak şekilde yaraladığı, 06.11.2002 günü de yine Mehmet Celal’in azmettirmesi ile Uğur’un 02.00 sıralarında Sacit’in evine rastgele ateş ettiği, 12.11.2002 günü ise her iki sanığın 02.30 sıralarında önce ...’i cep telefonu ile arayıp, silah sesinin telefondan duyulacak şekilde evinin pencerelerine ateş etmeleri şeklinde gelişen eylemde; sanıkların özgülenen kastının 2.300 TL’ye yönelik olduğu, yakınanın 500 Euroyu rıza ile verdikten sonra, kalan parayı isteme eyleminin bir bütün halinde tek yağma suçunu oluşturduğu halde, yazılı şekilde karar verilmesi,2-)Kabule göre de; a)Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 43/son.maddesine aykırı olarak teselsül hükümlerinin uygulanması, b)Sanıklar hakkında 5237 Sayılı TCK’nın 43.maddesi ile uygulama yapılması sırasında 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine, 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası verilmek suretiyle eksik ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.