Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 13779 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 4192 - Esas Yıl 2012
ÖZET: KATILANIN, DURUŞMADA “ZARARIM ÖDENMEDİ, ANCAK ZARARIMI İSTEMİYORUM, ÖDENMİŞ KABUL EDİYORUM” ŞEKLİNDE BEYANDA BULUNDUĞUNUN VE SANIĞIN DA BU AÇIKLAMAYA KARŞI OLUMSUZ İRADE GÖSTERMEDİĞİNİN ANLAŞILMASI KARŞISINDA; BU AŞAMADAN SONRA SANIĞIN YAĞMALADIĞI PARAYI İADE ETME VE ETKİN PİŞMANLIKTA BULUNMA İMKANININ KALMADIĞI VE BU NEDENLE HAKKINDA 5237 SAYILI TCK’NIN 168/3-2. CÜMLESİNİN UYGULAMA KOŞULLARININ TARTIŞILMASI GEREKTİĞİ GÖZETİLMELİDİR.Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;Katılanın 22.11.2011 tarihli duruşmada “Zararım ödenmedi, ancak zararımı istemiyorum, ödenmiş kabul ediyorum” şeklinde beyanda bulunduğunun ve sanığın da bu açıklamaya karşı olumsuz irade göstermediğinin anlaşılmış olması karşısında; bu aşamadan sonra sanığın yağmaladığı parayı iade etme ve etkin pişmanlıkta bulunma imkanının kalmadığı ve bu nedenle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/3-2. cümlesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık H.Hüseyin ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak (BOZULMASINA), 05.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.