Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1363 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14318 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 6 - 2009/23761MAHKEMESİ : Düzce 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 13/05/2008NUMARASI : 2007/737 (E) ve 2008/380 (K)SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etmek Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanıkların, faaliyette bulunmayan kapıları açık ve camları kırık bulunan katılana ait eski Diyaliz binasından kalorifer peteklerini hırsızlama eylemlerinde, suça konu binanın iş yeri vasfı taşımayacağı düşünülmeden yazılı şekilde iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hükümlülük kararı verilmesi, 2- Sanıklar hakkında hırsızlık suçunda kurulan hükümde, 5237 Sayılı TCK 168/3 maddesinin 31/3 maddesinden önce uygulanması suretiyle aynı kanunun 61. maddesine aykırı davranılması, 3- Adli sicil kaydına göre herhangi bir mahkumiyet kararı olmayan, gerçekleşen suç dışında dosyaya yansıyan başkaca bir olumsuzluk bulunmayan ve izlenemeyen sanıklar hakkında; 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki diğer hususlar dikkate alınarak, yasa normunun objektif ve subjektif kriterleri ile uygulama yapılması gerekirken, sanıklara hırsızlık ve geceleyin iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen cezalarda, 5237 sayılı TCK'nın 50. maddesinde belirtilen seçenek yaptır??ma çevrilmesi gerekçesiyle, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, 4-TC. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar S.. P.. ve F.. A.. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK'nın 325.maddesi uyarınca geceleyin iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu açısından sanık M.. V..'ın da yararlandırılmasına, 05.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.