Tebliğname No : 6 - 2010/233779MAHKEMESİ : Çardak Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 24/03/2010NUMARASI : 2006/7 (E) ve 2010/62 (K)SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozma Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: UYAP'tan alınan adli sicil kaydında sanık F.. K..'in tekerrüre esas sabıka kaydının bulunduğunun anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından açılmış dava bulunmadığı halde, ek savunmayla yetinilerek bu suçlardan da hükümlülüklerine karar verilmesi,2- Yakınanların olaydan bir gün sonra hırsızlık yapıldığını öğrendiklerini belirttiklerinin anlaşılması karşısında; eylemin gece sayılan saatte işlendiğine dair kanıtların nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmadan, 5237 sayılı TCK'nın 143/1. maddesi ile sanıkların cezalarından artırım yapılması,3- Sanıklar hakkında yakınanlar M.. Ö.., F. A.. ve Ö. A..'a karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümde temel uygulama maddesinin 142/1-b yerine, 142/1-a olarak yazılması, 4- Sanıkların TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,5-Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “ müştereken ve müteselsilen” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2.maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar F.. K.. ve E.. U.. savunmanı ile sanık E.. U..'ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.