Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 13503 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3932 - Esas Yıl 2012
Tebliğname No : 6 - 2011/316672MAHKEMESİ : Lüleburgaz 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/10/2010NUMARASI : 2004/1021 (E) ve 2010/632 (K)Suç : HırsızlıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanıkların adli sicil kayıtlarına göre, suç tarihinde tekerrüre esas kasıtlı suçtan sabıkaları olup, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşulları bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; Oluşa ve dosya kapsamına göre, suç tarihinde gündüz 11:00-12:45 saatleri arasında yakınanın evde olmadığı sırada, hırsızlık amacıyla sağlam ve muhkem nitelikteki giriş kapısı kilit göbeğini kırıp evin içine giren sanıkların, değerli bir eşya bulamadıkları için herhangi bir şey almadan evden ayrıldıklarının anlaşıldığı ve yakınanın da şikayetçi olmadığı olayda; 1-) Sanıklar hakkında teşebbüse ilişkin 765 sayılı TCK'nın 61. maddesi ile uygulama yapılmaması,kabule göre de hükmün gerekçesinde eylemin teşebbüs olarak benimsendiği halde hüküm fıkrasında buna yer verilmeyerek hükmün karıştırılması,2-) Sanık Ö.. A..'ın adli sicil kaydında yer alan Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 08.11.2003 infaz tarihli hırsızlık suçundan verilme 1 yıl 8 ay hapis cezası içeren 2002/973-1037 sayılı ilamı ile sanık S.. İ..'nin adli sicil kaydında yer alan Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 23.01.2004 infaz tarihli hırsızlık suçundan verilme 1 yıl hapis cezası içeren ilamı tekerrüre esas olduğu halde, 765 sayılı TCK'nın 81/2. maddesi ile uygulama yapılmaması,3-) Aynı nevi suçtan mükerrir olan sanıklar hakkında 765 sayılı TCK'nın değer azlığına ilişkin 522/1. maddesi ile indirim yapılarak anılan Yasanın 522/son maddesine aykırı davranılması,4-) Lehe kanun karşılaştırması sırasında 5237 sayılı TCK'nın 116/1, 119/1-c maddelerine göre birden fazla kişiyle konut dokunulmazlığını ihlal suçundan da uygulama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,5-) 765 sayılı TCK'nın 59. maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak 10 ay yerine 8 ay hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini,6-) 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 493/1, 61, 81/2, 59. maddeleriyle 5237 sayılı TCK'nın 142/l-b, 35, 62, 53; 116/1, 119/1-c, 62, 53. maddeleri uyarınca her iki Yasaya göre ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, uygulanan yasa maddeleriyle verilmesi gereken cezalar denetime olanak sağlayacak şekilde ayrı ayrı saptanıp, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın belirlenerek hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar S.. İ.. ve Ö.. A..'ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi gereğince sanıkların ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 10.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.