Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13479 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5860 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 11 - 2011/359498MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/03/2011NUMARASI : 2009/345 (E) ve 2011/343 (K)Suç : Bilişim sistemine hukuka aykırı müdahale suretiyle haksız çıkar sağlamaYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 12.01.2012 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilerek, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanığın, haksız bir şekilde ele geçirdiği yakınana ait internet bankacılık şifresini kullanmak suretiyle, yakınanın Garanti Bankası Kahramanmaraş Şubesinde bulunan hesabından, kendi hesabına 800 TL havale yapıp, bankamatik kartı ile paranın çekildiğinin anlaşılması karşısında; yakınanın banka hesabında bulunan parasına ulaşmak için bilişim sistemlerini araç olarak kullanmak suretiyle tamamlanan eylemin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.11.2009 tarih ve 11-193/268 sayılı kararında da ayrıntıları açıklanan 5237 sayılı TCK'nın 142/2-e maddesine uyan suçu oluşturduğu dikkate alınmadan suçun vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde uygulama yapılması,2-Hırsızlık suçundan, erteli hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına; anılan maddenin 3. fıkrası gereğince, cezası ertelendiği için kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise maddenin 1 ve 2. fıkralarının uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. A..'ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.