Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1345 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 9046 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi (Ağır Ceza Mahkemesi)Suç : YaralamaYerel Mahkemece verilen hüküm Yargıtay 22.Ceza Dairesinin 06.11.2015 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilmekle, temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1- Oluşa ve dosya içeriğine göre; askerlik görevini yapmakta iken izne gelen sanık ile önceden tanıdığı mağdur, gece vakti birlikte yürürken metruk bir binanın yanına geldiklerinde, sanığın bıçağını çekerek mağdurun cebindeki marka sigarasını zorla aldığı, “Cebinde kaç para varsa ver lan” demesi üzerine korkuya kapılan mağdurun verdiği bozuk paraları da aldıktan sonra mağduru bacağından bıçaklayıp basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralayarak olay yerinden kaçtığı, mağdurun olaydan hemen sonra polise gidip sanığın kendisini yağmalayıp bıçakladığını söyleyerek şikayetçi olması üzerine aynı gece yakalandığı, üst aramasında suçta kullandığı bıçak ile mağdurdan yağmaladığı sigara paketinin ve bir miktar bozuk paranın ele geçirildiği, her ne kadar savunmasında ölmüş çocuğuna küfür eden mağdura sinirlenerek bıçakladığını ve üzerinde ele geçirilen sigarayı mağdur ile birlikte gittikleri bir büfeden beraber satın aldıklarını söylemiş ise de; nüfus kayıtlarına göre ölmüş bir çocuğunun olmadığı, 01/08/2012 tarihli yer gösterme tutanağına göre sigarayı aldıklarını söylediği büfenin olay saatinde kapalı olduğunun belirlendiğinin anlaşılması karşısında, sabit olan silahla gece vakti yağma suçundan TCK'nın 149/1-a-h, 53. maddeleri uyarınca hükümlülüğüne karar verilmesi gerekirken, sanığın doğru olmadığı kanıtlanan savunmalarına itibarla delillerin takdirinde ve suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,2- T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 29/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.