Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13405 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18931 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 6 - 2011/246112MAHKEMESİ : Pazaryeri Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/06/2009NUMARASI : 2008/49 (E) ve 2009/25 (K)Suç : HırsızlıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1) Oluş ve dosya içeriğine göre; yakınan ve ortakları tarafından yaklaşık 10 yıl önce terk edilen un fabrikası ve bitişiğinde bulunan villadan ses geldiği ihbarı üzerine olay yerine giden jandarma personelinin, sanık Mehmet ve temyize gelmeyen sanıkları villanın önünden kalorifer peteği taşırken gördükleri, jandarmayı fark eden sanıkların kaçtıkları, sanık Mehmet’in 1 saat sonra köylüler tarafından yakalanarak jandarmaya teslim edildiği, olay yerinden araba ile kaçan sanık Yalçın’ın ise aynı gün Eskişehir girişinde yakalandığı; sanıkların savunmalarında “Salyangoz toplamak amacıyla o bölgeye geldiklerini, Abdülkadir ve Şahin’in villanın önünde bulunan petekleri aşağıya yuvarladıklarını, hırsızlık yapmadıklarını beyan ettikleri”; olay yerinde yapılan görgü tespitte ve keşifte, “Binaların terkedilmiş olduğu, kapıların sağlam ancak kilitli olmadığı, pencerelerin kısım kısım kırık olduğu, petekler paslı ve tozlu olduğu için parmak izi tespit edilemediği, peteklerin terkedilmiş villanın içerisinden sert bir cisim ile sökülerek alındığı, ancak olay yerinde yapılan araştırmada balyoz, kerpeten vb. bir alete rastlanılmadığının” tespit edildiği; sanıkların suça konu peteklerin villanın önünde olduğuna dair savunmasının aksine delil elde edilemediğinin anlaşılması karşısında; sanıkların eylemine uyan TCK’nın 141/1. maddesi yerine, aynı Yasanın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılarak sanıklar hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,2) Sanıkların, 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde hüküm kurulması,3-) Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “sanıklardan 1/6 oranında tahsiline” karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. Y.. ile sanık Y.. G..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.